KAIBIGAN

Noong unang makilala at makasama ko sila
Di ko akalain na kami ay magkaunawaan at magkaintindihan.
Dahil alam ko nong una palang hindi ko kayang makipag sabayan. 
Sa lahat ng trip nila at kasiyahan.
Kaya nang minsan na sila ay nagkayayaan
Tumanggi akong sumama, dahil di ko kayang makisabay 
Sa lahat ng kanilang pinaguusapan.

 

Ngunit ng nagtagal ang aming pagkakaibigan
Ako ay  inyong naintindihan at naunawaan
Na kung minsan ay di ako makasama sa inyong nais na 
puntahan. 

 Sapagkat may mga bagay, na kailangan kong taposin 

At dahil sa kagustohan ko na maranasan 
Ang maging masaya at malaya,
Pilit kong sinusuway ang aking mga magulang
Dahil gusto ko na kayo ay makasama at makasabay 

sa agos ng buhay.

Pero sa lahat ng aking naranasan na mga masasayang bagay
Ang hindi ko makakalimutan
Kahit kaylan na sila ay aking naging mga mabuting kaibigan.
Na sa kabila ng lahat na nangyari na mga problema,
At kung minsan na kami ay di nagkakaunawaan at 
nagkaintindihan
Pero nandito parin kami nanatiling magkakaibigan
Hanggang sa kung saan man kami mapunta at
dalhin ng aming mga paa.

At wag sanang kakalimutan ang 

ating pagsasama sa lungkot at hirap 

tayo ay nagkakaisa at dyan ko natutunan kong 

gaano kahalaga ang salitang
''KAIBIGAN''.